De protestantse voorganger Dana Coverstone, van wie we reeds deze zomer een visioen hier hebben gepubliceerd, heeft daarna nog verschillende visioenen ontvangen met betrekking tot de komende gebeurtenissen in de VS, die meer in detail gaan. We willen ze toch even meegeven. 

Dit is het visioen van 8 augustus over eind de maand oktober (dat is nu):

Ik zag een kalender waar een sterke wind over waaide en er verscheen een vinger die wees naar de tweede week van oktober en bleef verder wijzen naar de derde week van oktober. Toen wees de vinger naar de 31ste oktober en bleef erop wijzen. Ik zag eerst een grote rots uit de lucht komen en het landde in een grote vijver, er ontstonden rimpels maar het werden gevaarlijke golven. Ik zag gezichten van federaal verkozen functionarissen die ik herkende. Ik zag specifieke gouverneurs van staten, leiders en ik zag radicale mensen zoals mensen in Portland, Seattle of Minneapolis maar ze hadden een lont die uit hun hoofd kwam met zoals vuurwerk. Ik zag in de tweede week van oktober dat gelijktijdig al de lonten waren aanstoken. De federale functionarissen hadden hoofden die de vorm hadden van een M80 voetzoeker, gouverneurs hadden een hoofd zoals zwarte kat vuurwerk.

De rest had klein vuurwerk op hun hoofd. Deze mensen waren in beroering, ze begonnen te praten, dan te roepen, dan te tieren. Hun gezichten gingen van de normale kalme blik naar een rood gezicht van uitzinnige woede. Hun gezichten ontploften. Dat zorgde ervoor dat er vuur oversprong rond hen en vuur rond hen startte. Ik zag de protesten die plaatsgrepen in oktober. Er waren nog mensen die vreedzaam protesteerden bij degenen stonden die hevig protesteerden. Ze hielden zich afzijdig van de gewelddadige demonstranten, maar ze werden geïntimideerd en onder druk gezet door de gewelddadige demonstranten. Ik zag vreedzame demonstranten die aan de kant van de weg lagen, ze waren neergeknuppeld omdat ze niet de gewelddadige demonstranten hadden gevolgd. Ik zag dat bejaarden werden aangevallen. Het waren patriotten die de grondwet, de Amerikaanse vlag, geloof en waarden hoog hielden. Ik zag zelfs aanvallen op rusthuizen van bejaarden.

Toen zag ik een 100 dollarbiljet, ongeveer de grootte van een vlag en het hing aan een vlaggenstok, en ze brandde aan de zijkant. Ze werd lager gehangen en op het einde van de dag zag ik mensen met hun hand over hun hart en ze weenden omdat hun geldgod werd verlaagd en zijn waarde had verloren. Het brandde tot er ongeveer een derde nog overbleef. Er waren mensen die er kapot van waren, terwijl anderen de val van de dollar vierden.

Toen zag ik kleine kerken, kleine groepen mensen knielen en bidden. Ze worstelden in gebed met de geest van dit tijdperk. Deze mensen werden beschermd door “bubbels” van engelen die ze beschermden. Dit was de trouwe kerngroep van de Kerk die niet aangetast was in hun geloof en waarden. Ze werden aangemoedigd om standvastig te blijven, te bidden, te prediken. Er waren aanhoudend aanvallen tegen hen. Ze bleven trouw in de hitte van de strijd, en waren aan het bidden. Ze waren met weinig, maar dat deerde hen niet. Achter elk van deze biddende mensen zag ik een kleine deur en ik werd herinnerd aan Matteüs 7:13-14. (“Ga door de nauwe poort, neem de smalle weg”)

Toen zag ik uitgedoste voorgangers, profeten in dure maatpakken en ze predikten tegen het idee van een komende vervolging en ze beloofden welvaart, gezondheid, rijkdom en alleen goede zaken. Als ze spraken waren hun woorden als gebrabbel, net alsof ze dronken waren. Plotseling werden hun kleren afgerukt en stonden ze volledig naakt. Ik zag een tapijt dat van onder hun voeten werd getrokken en ze vlogen in de lucht en ze probeerden zich van schaamte te bedekken en toen ze in de lucht vlogen kwam al het geld uit hen gevlogen dat ze hadden vergaard van hun bediening. En toen ze landden was hun tong afgebeten en ze probeerden hun tong te grijpen maar ze bevond zich buiten hun bereik. Het herinnerde mij aan het verhaal van de nieuwe kleren van de keizer. Ze werden bloot gezet.

In de laatste scène zag ik circusclowns in maatpakken. Ze goten emmers olie op de grond voor verkiezingsplaatsen. De clowns waren aan het jongleren en hielden zich voor de verkiezingsdeuren bezig met hun acts. De mensen gleden weg voor de deuren en ze konden niet binnenkomen om te stemmen. De clowns probeerden de mensen af te leiden van de stemming. Ze deden ook parodieën, maar ze waren onheilspellend. Ze hielden de gebouwen met stemhokjes in het oog. Ze keken naar de mensen met argwaan. Ik zag een groot aanplakbord en er stond:

Pasen 2021 – Grote dingen komen naar de wereld – Stop niet met je schrap te zetten want de storm zal niet voorbijgaan tot Ik de storm stop.

Dus zet je schrap en kijk niet achterom. Zorg dat je verzoend bent met Jezus. Onze wereld staat op het punt totaal te veranderen. Bekeer je en heb berouw over je zonden. Bid zoals nooit tevoren en wees geworteld in de H. Schrift. We zullen worden beproefd. In de volgende maanden zal het duidelijk worden wie voor de Heer leeft en wie niet. Wees dus oprecht in je geloof.

Wellicht is het gedeelte vanaf over de instorting van de Amerikaanse Dollar voor na oktober. Begin september kreeg hij nog een ander visioen dat handelt over de maand december en verder.

Ik zie steeds meer dingen in mijn dromen die apocalyptisch zijn en angstaanjagend. Ik deel deze dromen niet om angst bij de mensen te veroorzaken. Ik zag de kalender van december en een vinger traag en krachtig de naam december onderlijnen. Dan draaide de kalender naar januari en ook traag en krachtig onderlijnen. Het eerste wat ik zag waren lange voedselrijen. Ik zag mensen wachten op wat uren leek. Ze stonden in de rij, niet in auto’s. Dit zag ik over de hele natie. Ik zag schepen in de havens, aan zowel de Oost- en Westkust. Er was niets dat op zee voer. Ik zag een opschrift: ‘De Baltic Dry Index is dood.’ Er was niets dat in de handel bewoog over de hele wereld.

Het was december en ik zag geen kerstlichtjes. Er waren geen koopjes of eindejaarsvertoon. Er was geen kerstmisvertoon, geen ‘Santa Claus’, niets. Er was een grote droefheid over het land. De mensen leken zeer verbijsterd en zeer verward. Maar er waren Christenen die opkwamen omdat ze geloof hadden, ze hadden hoop in Christus en ze leken als brandende kolen. Ze droegen toortsen overal waar ze gingen. Veel mensen verwierpen hun benadering, maar ze waren niet ontmoedigd en bleven mensen vertellen over Jezus. Ze bleven de mensen vertellen dat ze verschrikkelijk hard Jezus nodig hadden op dat moment. Ze zeiden: ‘Je hebt Jezus NU nodig! Je moet niet wachten, je hebt geen morgen, je hebt Jezus NU nodig!’ Velen verwierpen het, maar sommigen kwamen en gaven zich aan Jezus, baden en werden gered. Het leek dat er shoppingcentra omgevormd waren tot schuilplaatsen. Ook voetbalstadiums. Het deed mij denken aan orkaan Katrina. De rolluiken in de zaken in de shoppingcentra waren dicht, maar ik zag mensen op veldbedden en ik zag voedselbedeling. Het was niet zoals toevluchtsoorden voor daklozen, maar het was vanwege iets dat gebeurd was en dat mensen in schuilplaatsen verbleven. Ik zag verder gesloten woningen, ik zag mensen in hun huis die vesten en mantels droegen, hun gordijnen waren gesloten. De mensen in mijn dromen die in hun huis zijn, kijken naar wat er gaande is. Ik kon door de opzij geschoven gordijnen precies sneeuw zien dat op de weg lag, het was vuil, het was donker, het was grijs. Het was geen witte zuivere sneeuw.

Ik zag opschriften: ‘Stroomonderbrekingen in het zuidwesten.’ en een ander opschrift: ‘Amerikanen weten niet wie de schuld heeft aan de duisternis.’ Sommige duisternis in de gebieden reikte tot in Canada. Dat was in het noorden. Het was niet overal, maar ik zag Amerika met flikkerende lichten. Het was alsof ik het hele land zag, Alaska en Hawaii erbij. Het licht flikkerde en gaf een lichtflits en ging uit. Amerika was als een gloeilamp die uitging. Ik zag grote dikke gieren met vlees in hun snavel. Ze hadden rottend vlees in hun snavel. Ik zag depressie als een wezen. Het had een masker op met een glimlach. Het was mensen aan het wurgen en duwde hen op de grond.

Toen zag ik de St-Louis Arch. Er stonden mensen onder in zeer, zeer dure zakenkostuums. Ze droegen dure uurwerken. Aan hun voeten stonden grote aktetassen, net als nucleaire aktetassen (draagbare atoombommen waar ze in de jaren ’80 over spraken). Opeens weerklonk hun alarm op hetzelfde moment. Ze grepen de aktetassen en stapten in zwarte SUV’s. Natuurlijk gaat de Mississippi-rivier in bochten en het verdeelt het land. Ze reden verspreid over het hele gebied. Elk had een Wall Street Journal, een krant onder de arm en droegen zonnebrillen.

Het volgende opschrift ging over ineenstortingen van de beurs, rendement (zoals dividenden) dat was ingestort. Een van de opschriften verkondigde sympathie te hebben voor de swastika. Ik zag vermoeide menigten, vermoeide mensen. Ik zag mensen die hun voornemen om te vechten verloren waren wegens een emotionele druk over het land.

Ik hoorde Christenen die rondgingen en hoop hadden. Ik herinner mij dat ze zeiden: Onthoud wat Jezus heeft gezegd over de winter, en te moeten vluchten in de winter. Ze bleven elkaar aanmoedigen in geloof. Ik zag lichten over het hele land. Ik weet dat deze lichten kerken waren. Of het nu gewone kerken of huiskerken waren. Ik voelde dat deze keren de warmte en hoop in hun gemeenschap behielden. Er verrees een witte figuur uit een van deze lichten en hij zei: ‘Zet jullie schrap, zet jullie schrap en steun op Mijn Woord en Mijn Beloften. Vertrouw niet op je eigen kracht.’

Een ander visioen was zoals een filmtrailer, het was in fragmenten. Het ging over scènes van mensen in de schuilplaatsen, de voedselrijen, de Baltic Dry Index dat dood was. Dat is mij bijgebleven. Deze dingen waren schokkend. Ik zeg dit aan de mensen zodat ze zich kunnen voorbereiden, spiritueel en lichamelijk. Degenen die over gezondheid en welvaart praten (het Evangelie van welvaart) zullen geconfronteerd worden met de realiteit in ons land. Bid en bereid je voor!