Er komen zich steeds meer politieagenten met gewetenswroeging aanmelden bij de Buitenparlementaire Onderzoekscommissie (BPOC) in Nederland, om anoniem getuigenis af te leggen. Hieronder publiceren we enkele getuigenissen van agenten (leden van de Mobiele Eenheid of de oproerpolitie) die zo kapot zijn, dat ze hun ontslag willen indienen en ander werk zoeken. Het is goed om zo te weten wat er werkelijk in hen omgaat. En hetzelfde geldt ongetwijfeld voor elk land ter wereld waar de politie nu ‘coronapolitie’ geworden is. En dan komt men tot besef dat men vooral medelijden met hen moet hebben, en voor hen moet bidden. 

Demonstranten worden in Nederland door de politie steevast “wappies” genoemd, vandaar dit woordgebruik in de verhoren.

Verhoor 3:

Mijn naam is […] Ik heb lang getwijfeld of ik bij de BPOC2020 zou verklaren, want het voelt toch een beetje als ontrouw aan de organisatie. Maar ik kan niet anders.Het werk als politieagent is onherkenbaar veranderd sinds de coronacrisis. Een aantal jaren geleden heb ik mij opgegeven voor dienst bij de ME. Dat deed ik omdat het soms nodig is je collega’s in uniform die het zelf niet meer aankunnen bijvoorbeeld een menigte in bedwang te houden, te beschermen. Als agent heb ik zelf wel eens meegemaakt dat collega’s en ik fysiek bedreigd werden, zonder dat er ME in de buurt was. Ik heb toen besloten zelf bij de ME te gaan. Ik ben niet bij de ME gegaan om onschuldige demonstranten te mishandelen. En dat is precies wat er nu wel gebeurt. Als ME zetten we direct in op maximaal optreden, waar we voorheen terughoudend moesten zijn. Vroeger zag ik zoiets op de TV in landen als Rusland. Ik was toen blij dat wij dat anders deden. Maar het optreden van de ME, ook van de agent in de straat trouwens, is onherkenbaar veranderd.Er wordt nauwelijks gewaarschuwd en direct met overmatig geweld opgetreden. Als reden om demonstraties op te breken wordt dan afstand aangevoerd. Of dat de demonstratie verboden is. Maar moet je daarom mensen gaan slaan? En een arrestatie-eenheid het veld insturen om de boel te laten escaleren? Ik ben in korte tijd veranderd van een gelukkig en ontspannen mens, in een nerveuze man, die er elke dag tegenop ziet naar het werkte gaan. Wanneer ik weet dat er een demonstratie is tegen corona, meld ik mij standaard ziek, want ik wil er niet meer aan mee doen.

Maar ook wanneer ik op de auto zit is het werk een hel voor me. Continu word je opgeroepen om naar situaties te gaan waarbij mensen weigeren zich aan de maatregelen te houden. Vaak gaat het dan om het niet dragen van mondkapjes of het overtreden van de avondklok.En bijna altijd escaleert de situatie, omdat mensen gewoon niet begrijpen waarom de regels er zijn, en zich er niet aan willen houden. Laatst liep er een jongen op straat omstreeks 21.15uur. We spraken de jongen aan en vroegen zijn legitimatie. Hij legitimeerde zich. Hij was 22, en op weg naar zijn vriendin. Hij had gewerkt en haalde het net niet om voor 21.00 uur bij haar te zijn. We hebben hem een proces –verbaal gegeven. Waarom? Ik weet het niet. Hij liep gewoon buiten! Ik wil mensen best bekeuren, maar niet hierom! Toen we in wilde stappen zei de jongen: zijn jullie nu blij? Mijn collega liep naar hem toe, pakte hem vast en vroeg mij te helpen hem aan te houden wegens belediging. De jongen probeerde los te komen. Toen werd hem ook verzet bij arrestatie ten laste gelegd. We hebbende jongen geboeid in de auto gezet, en hem heel de nacht vastgehouden. Zijn mobieltje ging constant af. Ik dacht: er is iemand heel erg ongerust. Maar ik mocht niet opnemen.

U heeft mij gevraagd alleen over mijn eigen ervaringen te vertellen. Maar ik wil hier toch zeggen dat er heel veel collega’s zijn die zich net zo voelen als ik. Die overspannen zijn van het constante geweld wat zij toe moeten passen. En wanneer je al gespannen bent, heb je minder geduld met mensen, waardoor je nog eerder geweld toepast. Het is een cirkel waar je niet meer uit komt. Er is totaal geen ruimte om dit binnen de organisatie aan de orde te stellen. Nul. Niets. De bijnamen voor de demonstranten worden steeds grover. Door de demonstranten te ontmenselijken, wordt het makkelijker geweld op ze toe te passen zegt de psycholoog (van buiten de organisatie) waar ik nu kom. Ik heb het einde bereikt van wat ik nog kan. Ik heb tot nu toe door smoesjes kunnen voorkomen dat ik als ME-er mensen geslagen heb. Maar er wordt al scheef naar mij gekeken. Ik ben bang, en weet niet meer wat ik moet doen. Ik zag uw oproep, en ben zo blij mijn verhaal te mogen doen. Ik ben wanhopig.

Verhoor 4:

Ik heb mij aangemeld bij de BPOC2020 omdat ik vind dat de misstanden binnen de politieorganisatie naar buiten moeten komen. Ik werk 15 jaar binnen de organisatie, waarvan 5 jaar als ME-er. Het is ronduit schokkend wat ik als agent en ME-er bijna dagelijks meemaak. Geweld toepassen als ME-er tegen demonstranten is standaard geworden. We moeten er met volle kracht in. Dat zijn de instructies. Voorheen moest je op de benen slaan, en nu slaan we op het hoofd. Een bebloed hoofd schrikt afzeggen ze. Terwijl ik dit tegen u zeg is het net of ik het over een ander heb.

Ik treed volledig buiten mezelf wanneer ik op demonstranten afgestuurd word. Ik was op 21 juni (2020) in Den Haag, waar de verboden demonstratie was op het Malieveld. Het was ’ochtends, voordat de demo begon, al duidelijk dat we op gingen treden. Ik was stomverbaasd. Ik vroeg aan mijn leidinggevende hoe hij nu al wist dat we op gingen treden. Hij zei dat ik mijn werk moest doen en geen vragen stellen. “Wij voeren uit wat de driehoek zegt”,zei hij alleen. Omstreeks 13.30 uur verlieten de demonstranten het Malieveld. Ze hadden van de burgemeester toch toestemming gekregen tot die tijd samen te komen.Wij stonden ze toen al op te wachten bij het station. Dat was volkomen nieuw voor me. Het was allemaal vreedzaam verlopen op het Malieveld. Waarom stond ik daar?Er stond ook een politievoertuig met een arrestatie-eenheid. En een waterkanon. Waarom? Ik begreep er niets van. Op zeker moment kwamen de demonstranten aangelopen vanaf het Malieveld over het pad naar het station. Het was duidelijk dat ze niet verwacht hadden dat wij daar stonden. Juist onze aanwezigheid veroorzaakte de spanning. Voor die tijd was het ontspannen en was er niets aan de hand.Mijn eenheid had opdracht gekregen de weg naar het station te blokkeren. Wij moesten voorkomen dat ‘het tuig’ ongehinderd de trein kon pakken na een ‘verboden wappie-demonstratie’. Alle uitwegen waren door mij en collega’s geblokkeerd. Plotseling kwam uit het politievoertuig de arrestatie-eenheid. Ze renden op de menigte af en begonnen te slaan en schoppen. Ik was verbijsterd. Het liep direct uit de hand. De dag is als een waas aan mij voorbij gegaan. Ik wist niet wat me overkomen was. Hier was ik geen ME-er voor geworden.

Maar 21 juni was pas het begin. Ook op patrouille op de auto zijn we constant ‘op jacht’ zoals dat heet. Ik walg ervan. Later noemde Rutte deze mensen ‘doorgesnoven hooligans’. Onvoorstelbaar dat hij het uit zijn mond kreeg. Alle verklaringen die door de overheid over dit geweld naar buiten zijn gebracht, zijn gelogen.

Ik weet echt wel dat er tussen demonstranten soms oproerkraaiers lopen. Pak die dan! Dat is wat wij horen te doen. En wanneer je dan mensen moet verwijderen, doe dat dan met een minimum aan geweld, zoals dat vroeger de instructie was. Wanneer mijn verklaring naar buiten komt krijg ik moeilijkheden en word waarschijnlijk ontslagen, op non-actief gezet of krijg ik bureauwerk. Dat is dan maar zo. Ik verander op deze manier in een emotioneel wrak.

Verhoor 5:

Ik leg deze verklaring af voor de BPOC2020 omdat ik mijn verhaal ergens wil doen. Ik ben hoofdagent, en heb als specialisme mobiele eenheid gekozen. Ik heb dat gedaan, omdat het soms nodig is met zwaardere middelen de orde te behouden of herstellen. Denk daarbij aan demonstraties waarbij er schade aan materiaal en/of mensen wordt toegebracht. Vaak is de aanwezigheid van de mobiele eenheid al voldoende om de orde te bewaren […]

Sinds verleden jaar de coronacrisis begon is het werk in hoog tempo veranderd. Zelfs bij toegestane aangekondigde demonstraties wordt de mobiele eenheid zichtbaar op locatie geplaatst. Ik stel ook vast dat dit afhangt van het onderwerp van de demonstratie: bij de BLM-demonstraties worden we of niet eens opgeroepen, of low-profile geplaatst buiten zicht. Bij demonstraties tegen het corona-beleid worden we in vol zicht geplaatst, en krijgen we van tevoren de opdracht op te treden bij de minste overtreding van de regels. Afstand houden is dan een ideale regel om op te treden: het is immers bijna onmogelijk voor demonstranten om de afstand van 1,5 meter in acht te nemen.Bovendien is dat juist iets waar zij tegen demonstreren. We weten dus al zeker dat we op gaan treden. De minste tegenstand, zoal sniet snel genoeg lopen, is nu een toegestane reden om maximaal geweld te gebruiken. Zo snel mogelijk schoonvegen is het devies. […]

Er wordt neerbuigend en discriminerend over demonstranten gesproken. Het zijn ‘hersenloze wappies’, ‘virussen die je moet bestrijden’, ‘onderkruipsels waar je de lat over moet leggen’, en ga zo maar door. Momenteel ben ik, buiten de politieorganisatie om, onder behandeling voor psychische klachten als gevolg van mijn werk bij de ME. Er is bij mij PTSS (Post-traumatische stresstoornis) geconstateerd.

Ik kan mij echter niet ziek melden, of afmelden voor dienst bij de ME. Er wordt dan direct gevraagd of je moeite hebt met ‘wappies rammen’. Wanneer je dat bevestigt, heb je geen leven meer: je wordt dan continu vernederden gepest, en onder druk gezet demonstranten te slaan.Ik kan dit niet meer. Mijn vrouw kent me niet meer terug. Ik ben depressief, slaap slecht, huil veel, en val constant uit tegen mijn vrouw en kinderen. Ik heb mij nu toch ziek gemeld met als reden dat ik corona-verschijnselen heb. Hoe cynisch. Ik schaam mij ervoor, maar ik zie geen andere weg. (Januari 2021)

Aanvulling maart 2021: Ik heb de BPOC2020 gevraagd de beelden van dit verhoor voorlopig niet online te plaatsen, na bedreigingen via sociale media richting de agenten die hebben verklaard, toen de BPOC2020 citaten uit verhoren op Twitter plaatste. Het gaat mij er niet om of ik ontslagen zou worden of op non-actief geplaatst. Het gaat mij om de veiligheid van mijn gezin. Ik heb trouwens besloten zelf mijn ontslag in te dienen. Ik kan en wil hier geen deel meer van uit maken. Ik ga eraan kapot.

Verhoor 6:

Ik heb gereageerd op de oproep op de website van de BPOC2020 om als gewetensbezwaarde agent een verklaring af te leggen. En gewetensbezwaard ben ik. Sterker nog, ik kan mijzelf niet meer aankijken in de spiegel. Ik heb als ME-er geweld gebruikt tegen demonstranten. Als excuus gebruikte ik dat zij de volksgezondheid in gevaar brachten. Dat werd ons ook verteld. Dat zei Rutte ook op TV. En wie ben ik als zelfs de premier het zegt? Ik heb ‘wappies’ geslagen met de ‘lange lat’. Ik heb een oude man tegen de grond gegooid. Ik heb pubers die met elkaar knuffelden en dansten van een veld afgeslagen. Ik heb mensen aangehouden en in de boeien geslagen omdat ze geen niet-werkend mondkapje wilde dragen in de supermarkt. Ik heb talloze mensen beboet die na 21.00 uur in de auto zaten op weg naar huis. En soms die mensen aangehouden wanneer ze mij‘beledigde’. ‘Ga ander werk zoeken’, is tegenwoordig al een belediging. Ik heb gelachen met collega’s om ‘spartelende wappies’ in de arrestantenbus. Ik heb gelachen met collega’s om ‘wappies die gelanceerd werden door het waterkanon’. Zo kan ik nog wel even doorgaan.

Mensen zullen nu zeggen: ‘dat is toch je eigen verantwoording? Ik heb geen medelijden met je. Je kan toch ontslag nemen?’ En dan hebben ze gelijk! Gewoon gelijk verd***! Sorry dat ik vloek (geïnterviewde huilt). (2minuten pauze, opname loopt door)

Hervatting verklaring: Ik weet het niet meer. Wat moet ik doen? Ontslag nemen? Ik heb een gezin. Een hypotheek, schulden. Ik slaap niet meer. Ik kijk mezelf niet meer aan in de spiegel, want dan walg ik (geïnterviewde huilt). (3 minuten pauze, opname loopt door)

Hervatting verklaring: Ik heb mij ziek gemeld. Ik heb juridisch advies gevraagd aan een advocaat. Met zijn hulp ga ik ontslag nemen. Intussen heb ik psychiatrische hulp (geïnterviewde huilt, handen voor gezicht, verzoekt opname te beëindigen).

Opname gestopt

Laten we vooral bidden voor deze agenten, voor alle agenten en iedereen die meegaat in deze coronahysterie… We moeten eigenlijk vooral medelijden met ze hebben.

Bron: BPOC