In de Bijbel staat mogelijks nucleaire oorlog voorzegd, als iets dat vlak vóór het einde komt. Omstreeks de 4de eeuw voor Christus profeteerde Joël over de laatste dagen. Dit is wat hij zei:

Ik zal mijn geest uitstorten over alle mensen, uw zonen en uw dochters zullen profeteren, uw grijsaards dromen zien, uw jonge mannen visioenen krijgen. Zelfs over de slaven en slavinnen stort Ik mijn geest uit in die dagen.

Joël 2,27-28

Hier zegt God duidelijk dat Hij in de laatste dagen veel van zijn getrouwen de gave van droomgezichten of visioenen zal geven. We zien heel duidelijk dat er inderdaad de laatste jaren heel wat christenen zijn die profetische gaven gekregen hebben en krijgen. Dan vervolgt hij:

Wondertekenen zal Ik tonen aan de hemel en op de aarde: bloed, vuur en zuilen van rook. De zon zal in duisternis verkeren, de maan in bloed, voordat de dag van Jahwe komt, de grote angstwekkende dag. Zo zal het gaan: alwie de naam van Jahwe aanroept, hij wordt gered.

Joël 2,28-29

Vooral “zuilen van rook” zijn echt wel opvallend. Dit zouden zware meteorietinslagen kunnen zijn, maar wij kennen dit beeld vooral van nucleaire explosies. Er zijn weinig andere fenomenen waarbij “zuilen van rook” geproduceerd worden.

Verder staan er nog duidelijke verwijzingen naar Oordeelsdag, waarbij ALLE volken (dat is dus niet: een paar volken) zullen bijeengebracht worden in het Dal van Josafat en zullen geoordeeld worden.

Want weet het wel, in die dagen, in die tijd, als ik Juda en Jeruzalem herstel, breng Ik alle volken bijeen en doe hen dalen naar het dal van Josafat.

Joël 4,1-2

De volken moeten zich in beweging zetten, optrekken naar het dal van Josafat, want daar zal Ik zetelen om recht te spreken over alle volken rondom. Slaat de sikkel erin, want de oogst is rijp. Begint maar te treden, want de perskuip is vol, de bakken lopen over: zo groot is hun boosheid. Drommen, drommen, in het dal van het oordeel, want nabij is de dag van Jahwe, in het dal van het oordeel. De zon en de maan verduisteren, de sterren verliezen hun licht. Jahwe buldert uit Sion, uit Jeruzalem laat Hij zijn stem weerklinken: hemel en aarde sidderen. Maar voor zijn volk is Jahwe een toevlucht, voor de zonen van Israël een vesting.

Joël 4, 12-16