Jezus Christus
Jezus Christus, de Zoon van God, de Messias, is gekomen om ons te verlossen van onze zonden en ons te redden van de verdoemenis in de Hel. Door Zijn oneindig lijden dat Hij heeft doorstaan heeft Hij geboet voor onze zonden en ons verzoend met God. Wij kunnen enkel tot God de Vader komen door Jezus. Hij is de Weg, de Waarheid en het Leven. Wie in Hem gelooft zal eeuwig leven.
Relikwieën van Zijn Lijden
De Lijkwade van Turijn
De Lijkwade wordt beschouwd als één van de belangrijkste relikwieën van het Christendom. Het toont het Lichaam van Christus die gekruisigd is. De kruiswonden, de wonden van de doornenkroning, de geselwonden, en de wonde aan Zijn zijde, zijn er allemaal perfect op te zien. Het bestaan ervan wordt gedocumenteerd sinds de 6de eeuw, toen het werd vereerd in Edessa, Syrië. Volgens de overlevering bracht de Apostel Judas Thaddeus het naar de Noord Syrische stad om het te beschermen tegen koning Abgar V, de eerste koning in de geschiedenis die het christendom omarmde en gedoopt werd door de apostel. In 944 werd het naar Constantinopel gebracht. In 2014, tijdens de 4e kruistocht, werd het gestolen uit het Koninklijke kapel in het paleis, door de Franse ridder Othon de la Roche en via Athene naar Frankrijk gevoerd. Sinds 1357 werd het vereerd in in Lirey/Champagne, waarna het in Chambéry terecht kwam. Vervolgens werd de Lijkwade naar Turijn in Italië gebracht door de Savoy Dinastie, in 1598. Sindsdien is het niet meer verhuisd. Het werd voor het laatst in 2010 tentoongesteld toen Paus Benedictus Turijn bezocht en ervoor neer knielde en bad.
Recent onderzoek door wetenschappers van de universiteit van Padua in 2013, weerlegde de bevinding van 1988 dat het een middeleeuwse namaak was, en toonde duidelijk aan dat de Lijkwade wel degelijk 2000 jaar oud is, dat deeltjes aarde overeenkwamen met de aarde van het Heilig Land, en dat de bloedsporen echt bloed zijn. De afbeelding werd er volgens de wetenschappers door zeer hoge straling als het ware op gebrand. Hoe dat gebeurd is, kunnen ze niet uitleggen.
Deze laatste bevinding komt ook exact overeen met wat de Zalige Anna Katharina Emmerick in 1820 in een visioen zag over de Lijkwade. Zij vertelde daarover het volgende:
“Toen zij nu allen geknield rondom het lichaam geschaard waren om het een laatst vaarwel te zeggen, deed zich onder hun ogen een aangrijpend wonder voor. Het heilig lichaam van Jezus vertoonde zich met al zijn wonden in zijn ganse gestalte bruinrood afgebeeld op de oppervlakte van de doek die het bedekte. Het scheen dat Jezus hun hiermee hun liefdevolle zorg, hun toewijding, hun medelijden en tranen wilde belonen en hun zijn beeltenis dooralle zwachtels en kruiden heen, uit dank wilde nalaten, geprent in die doek. Wenend en weeklagend omarmden zij het heilig lichaam en kusten zij die wonderbare afbeelding. Hun verbazing was zo groot, dat zij de doek weer openvouwden, maar ze werd nog groter, toen zij tot de bevinding kwamen dat de andere windsels om het lichaam onveranderd wit gebleven waren en de gestalte des Heren slechts op de bovenste doek afgetekend was. Het gedeelte van de doek waarop het lijk neerlag, droeg de afbeelding van geheel Jezus rugzijde; het gedeelte dat over het lijk heengeslagen was, vertoonde de voorzijde van zijn Lichaam.”
Reconstructie van het Gelaat van Jezus op basis van de Lijkwade:
EINDTIJDKLOK 